نوشته شده به دست تیموررضائی شهریور
و هرگاه می خندی غم پنهانی را در ورای خنده ات می بینم که دلم را به درد می آورد ، با من از غم هایت بگو ، تا رهایت کنند ، آنگاه با هم با خنده ای از دل بگرییم . مرا ببین ، مرا بشناس ، مرا یاد بگیر مثل فرهاد . نظرات شما عزیزان: |
درباره وبگاه آرشیو مطالب نویسندگان |